فال گاه گاه

"کل امر ذی بال لم یذکر فیه اسم الله فهو ابتر "به نام خدابا سلامچند نکته: * آوردن برخی مطالب لزوماً به منظور تأیید آن از طرف نویسنده ی بلاگ نیست.* پیوندها جهت اطلاع آورده شده اند، اگر خیری از این وبلاگ و پیوندها حاصل شد التماس دعا.* زندگی کن و لبخند بزن به خاطر آنهایی که با لبخندت زندگی می کنند، از نفست آرام می گیرند و به امیدت زنده اند.* به چشمانت بیاموز که هر کس ارزش دیدن ندارد.میم دات فال گاه گاه...

ز در درآ و شبستان ما منور کنهوای مجلس روحانیان معطر کناگر فقیه نصیحت کند که عشق مبازپیاله‌ای بدهش گو دماغ را تر کنبه چشم و ابروی جانان سپرده‌ام دل و جانبیا بیا و تماشای طاق و منظر کنستاره شب هجران نمی‌فشاند نوربه بام قصر برآ و چراغ مه برکنبگو به خازن جنت که خاک این مجلسبه تحفه بر سوی فردوس و عود مجمر کناز این مزوجه و خرقه نیک در تنگمبه یک کرشمه صوفی وشم قلندر کنچو شاهدان چمن زیردست حسن تواندکرشمه بر سمن و جلوه بر صنوبر کنفضول نفس حکایت بسی کند ساقیتو کار خود مده از دست و می به ساغر کنحجاب دیده ادراک شد شعاع جمالبیا و خرگه خورشید را منور کنطمع به قند وصال تو حد ما نبودحوالتم به لب لعل همچو شکر کنلب پیاله ببوس آنگهی به مستان دهبدین دقیقه دماغ معاشران تر کنپس از ملازمت عیش و عشق مه رویانز کارها که کنی شعر حافظ از بر کن  فال گاه گاه...

عمریست تا من در طلب هر روز گامی می‌زنمدست شفاعت هر زمان در نیک نامی می‌زنمبی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خوددامی به راهی می‌نهم مرغی به دامی می‌زنماورنگ کو گلچهر کو نقش وفا و مهر کوحالی من اندر عاشقی داو تمامی می‌زنمتا بو که یابم آگهی از سایه سرو سهیگلبانگ عشق از هر طرف بر خوش خرامی می‌زنمهر چند کان آرام دل دانم نبخشد کام دلنقش خیالی می‌کشم فال دوامی می‌زنمدانم سر آرد غصه را رنگین برآرد قصه رااین آه خون افشان که من هر صبح و شامی می‌زنمبا آن که از وی غایبم و از می چو حافظ تایبمدر مجلس روحانیان گه گاه جامی می‌زنم  فال گاه گاه...